Pierwotnie wyobrażano sobie ten film jako horror z Marlonem Brando.
Gene Hackman nauczył się grać na saksofonie na potrzeby roli.
Początkowo Timothy Carey był obsadzony w roli Bernie'ego Morana.
Film kręcono w San Francisco (Kalifornia, USA).
W 1994 roku ukazała się nakładem Studia filmowego "N" z serii "Analiza arcydzieł filmu fabularnego / Sylwetki artystyczne mistrzów kina", książka Grzegorza Królikiewicza "Diabeł nas podsłuchuje", będąca próbą analizy filmu.
Bohater Hackmana miał się nazywać Harry Call, ale błąd maszynopisarski spowodował zmianę na Harry Caul.
Robert Shields, który gra mima w sekwencji na Union Square, faktycznie był mimem na Union Square w tym czasie.
Coppola napisał wstępną wersję scenariusza w 1966 roku, ale nie mógł sfinalizować filmu dopóki jego "Ojciec chrzestny" nie stał się sukcesem.
Niebieska limuzyna, w której siedzi Cindy Williams pod koniec filmu była wygraną Francisa Forda Coppoli, w zakładzie ze studiem Paramount Pictures. Coppola narzekał na kombi podczas kręcenia "Ojca chrzestnego", więc szefowie studia obiecali mu nowe auto, jeśli tylko film zarobi odpowiednią ilość pieniędzy. Po tym jak "Ojciec chrzestny" okazał się wielkim sukcesem Coppola i George Lucas poszli do dilera odebrać Mercedesa, mówiąc żeby rachunek wystawił na studio Paramount.
Dodatkowe sceny do filmu, na przykład ta, w której Harry Caul stwierdza, że zaginęła mu taśma, zostały nakręcone na planie "Chinatown".
Film kręcono od 27 listopada 1972 do lutego 1973 roku.